ไลบีเรียมีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญในการปฏิบัติงานเมื่อเทียบกับเกณฑ์ 6 ข้อที่กำหนดไว้สำหรับการบรรจบกันของโปรแกรมสกุลเงินเดียวของ Ecowas เปรียบเทียบกับ 5 ประเทศอื่น ๆ ของเขตการเงินแอฟริกาตะวันตกในภูมิภาค Ecowas, WAMZ 6 ประเทศของโซน ได้แก่ ไนจีเรีย กานา แกมเบีย กินี เซียร์ราลีโอน และไลบีเรียประสิทธิภาพของไลบีเรียในระดับคอนเวอร์เจนซ์หลักของ ECOWAS ได้รับการปรับปรุงเป็นสาม (3) ในปี 2564 เทียบกับสอง (2) และหนึ่ง (1) ที่ทำได้ในปี 2563 และ 2562 ตามลำดับ
ประเทศนี้ผ่านเกณฑ์การขาดดุลการคลัง การจัดหาเงินทุนจากธนาคารกลาง และเงินสำรองภายนอกโดยรวมในเดือนที่นำเข้า และพลาดเกณฑ์มาตรฐานเล็กน้อยสำหรับอัตราเงินเฟ้อเฉลี่ย ประมาณการชั่วคราวระบุว่าภายในสิ้นเดือนมิถุนายน 2565 ประสิทธิภาพของประเทศตามเกณฑ์การบรรจบกันหลักจะคงอยู่ที่สาม
เพื่อให้สอดคล้องกับเกณฑ์ ECOWAS
เกี่ยวกับสถานะการบรรจบกัน การดำเนินนโยบายเศรษฐกิจมหภาคอย่างต่อเนื่องโดยรัฐบาลไลบีเรียทำให้ไลบีเรียบรรลุเป้าหมายสี่เกณฑ์ในปี 2564 แม้ว่าโควิด-19 จะส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อเศรษฐกิจไลบีเรียก็ตาม ไลบีเรียบรรลุเกณฑ์สี่ (4) จากหก (6) เกณฑ์ ควบคู่ไปกับช่วงเวลาเดียวกันของปี 2020
ในระดับการบรรจบกันทุติยภูมิ ประสิทธิภาพของประเทศเปลี่ยนไป ไลบีเรียผ่านเกณฑ์หนึ่งเกณฑ์และลดลงหนึ่งเกณฑ์ ไลบีเรียผ่านเกณฑ์อัตราส่วนหนี้สาธารณะต่อ GDP และปรับปรุงเกณฑ์การเปลี่ยนแปลงของอัตราแลกเปลี่ยน โดยขาดไปเล็กน้อยเนื่องจากความผันผวนช่วงสั้นๆ ในเดือนธันวาคม 2564 เซียร์ราลีโอนและแกมเบียผ่านเกณฑ์หลัก 2 ข้อ ขณะที่กานาและไนจีเรียพบ 2 ข้อ เกณฑ์หลักและเกณฑ์รอง อย่างละ 1 เกณฑ์
เกณฑ์หลัก:
อัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยต่อปี (≤5%): ในช่วงระยะเวลาการตรวจสอบ ประเทศไลบีเรียไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐานที่จำเป็นสำหรับเกณฑ์อัตราเงินเฟ้อหลักเดียว แม้ว่าอัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยจะลดลงเหลือร้อยละ 7.9 ณ สิ้นเดือนธันวาคม 2564 ลดลงจากร้อยละ 17.4 ณ สิ้นเดือนธันวาคม 2563 อัตราเงินเฟ้อที่ลดลง (ทั้งค่าเฉลี่ยและสิ้นงวด) ส่วนใหญ่ได้รับคำอธิบายจากการดำเนินนโยบายการเงินของ CBL ประกอบกับการแข็งค่าขึ้น ของสกุลเงินในประเทศและอุปสงค์ที่มีข้อจำกัด
การขาดดุลการคลัง (รวมเงินให้เปล่า) %GDP (≤3%): ไลบีเรียผ่านเกณฑ์การขาดดุลการคลังที่กำหนดโดยติดลบร้อยละ 1.8 ของ GDP ในช่วงทบทวน ซึ่งเทียบได้กับติดลบร้อยละ 3.4 ของ GDP ที่บันทึกไว้ ณ สิ้นเดือนธันวาคม 2020 ความสำเร็จของ เกณฑ์มาตรฐานนี้เกิดจากการดำเนินมาตรการรวมบัญชีทางการคลังเป็นหลัก
การจัดหาเงินทุนของธนาคารกลาง
สำหรับการขาดดุลการคลัง (≤10% ของรายได้จากภาษีก่อนหน้า): ไลบีเรียเป็นไปตามเกณฑ์การจัดหาเงินทุนของธนาคารกลางที่กำหนดสำหรับการขาดดุลการคลังประเทศบรรลุเป้าหมายมาตรฐานเป้าหมายที่ร้อยละ 0.0 ในครึ่งแรกของปี 2564 ขนานกับร้อยละ 0.0 ที่บันทึกไว้ในช่วงเวลาเดียวกันของปี 2563 สาเหตุหลักมาจากกฎระเบียบภายใต้ข้อกำหนดของโครงการ IMF ซึ่งไม่อนุญาตให้รัฐบาลกู้ยืมเงินจาก CBL เพื่อเป็นเงินทุนสำหรับการขาดดุลการคลัง
ปริมาณสำรองภายนอกรวม (≥3เดือนของการนำเข้าที่ครอบคลุม): ประเทศนี้บรรลุเกณฑ์มาตรฐานเป้าหมายที่ 4.5 เดือนของการนำเข้าครอบคลุมในช่วงทบทวน เทียบกับ 2.5 เดือนของการนำเข้าในปี 2020 ซึ่งได้แรงหนุนหลักจากการจัดสรร SDR ให้กับไลบีเรียโดย ไอเอ็มเอฟระหว่างปี.เกณฑ์รอง:
อัตราส่วนต่อสต็อกของหนี้สาธารณะต่อ GDP (≥70): เกณฑ์มาตรฐานที่เป็นเป้าหมายของคะแนนเกณฑ์นี้ในช่วงเวลาที่กำลังตรวจสอบอยู่ที่ร้อยละ 49.7 ของ GDP เทียบกับร้อยละ 52.6 ของ GDP ที่บันทึกไว้ในปี 2020 ซึ่งต่ำกว่าเพดานที่กำหนดที่ร้อยละ 70.0 ซึ่งบ่งชี้ว่าประเทศนี้ผ่านเกณฑ์ภายใต้กลยุทธ์หนี้ที่ยั่งยืน
เสถียรภาพของอัตราแลกเปลี่ยนเฉลี่ยที่กำหนด (± 10%): ประเทศนี้ไม่ผ่านเกณฑ์นี้ด้วยคะแนนการแข็งค่าของเงินดอลลาร์ไลบีเรีย 12.6 เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับ WAUA เทียบกับคะแนนการอ่อนค่าที่ติดลบ 4.1 เปอร์เซ็นต์ในปี 2563 การแข็งค่าของเงินดอลลาร์ไลบีเรียในช่วง ปีทบทวนได้รับโอกาสส่วนใหญ่จากนโยบายการเงินแบบหดตัวของ CBL ซึ่งได้รับการปรับปรุงโดยการส่งเงินเข้าสุทธิที่เพิ่มขึ้น
ในการรวมกลุ่มการค้า ไลบีเรียได้ลงนามใน AfCFTA และกำลังพยายามให้สัตยาบันข้อตกลงโดยเร็วที่สุดเพื่อเข้าร่วมกับรัฐสมาชิกที่เหลือของ WAMZ ในการปฏิรูปที่จำเป็นและมีความหมายเพื่อให้ประเทศใช้ประโยชน์จากโอกาสที่ AfCFTA เสนอให้
แนวโน้มการเติบโตของไลบีเรียมีแนวโน้มที่ดี การเติบโตของผลผลิตคาดว่าจะอ่อนตัวลงเหลือร้อยละ 3.7 ในปี 2565 สาเหตุหลักมาจากความไม่แน่นอนทั่วโลกที่เพิ่มขึ้น สงครามรัสเซีย-ยูเครนที่ยืดเยื้อ และราคาสินค้าโภคภัณฑ์ที่ตกต่ำ ซึ่งผลักดันอัตราเงินเฟ้อเป็นเลขสองหลัก
เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> เซ็กซี่บาคาร่า
